شناسایی ژن های حدت پنتون والنتین لوکوسیدین (pvl) و مقاومت به متی سیلین (meca ) در استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از نمونه های بالینی : یک گزارش کوتاه

چکیده زمینه و هدف: استافیلوکوکوس اورئوس یکی از مهمترین عوامل بیماریزای انسان در جهان می باشد. استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین با عفونت های بیمارستانی مرتبط می باشد. اخیراً ابتلا به عفونت های استافیلوکوکی مرتبط با جامعه شناخته شده اند. هدف مطالعه حاضر، جداسازی باکتری استافیلوکوکوس اورئوس و شناسایی ژن حدت پنتون والنتین لوکوسیدین و ژن مقاومت به متی سیلین در نمونه های بالینی با استفاده از تکنیک pcr بوده است. مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی پس از جمع آوری نمونه ها، آزمون های مختلف بیوشیمیایی و میکروبی انجام و سپس آزمون حساسیت آنتی بیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن بر اساس دستورالعمل clsi با آنتی بیوتیک هایی از گروه های مختلف انجام گردید. جهت شناسایی ژن های حدت و مقاومت از آزمون pcr چندگانه ای استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد فراوانی ژن مقاوم به متی سیلین (meca) در نمونه های بالینی 50 % و ژن pvl 5/2% بود. در میان آنتی بیوتیک ها، مقاومت به آزیترومایسین، لینزولید، اوفلوکساسین و متی سلین به ترتیب 5/32 %، 35%، 5/27 % و 5/27% بیش از سایر آنتی بیوتیک های مورد آزمایش بود. نتیجه گیری: به دلیل اهمیت استافیلوکوکوس اورئوس به عنوان مهمترین عامل بیماریزا در کشورهای در حال توسعه و با توجه به افزایش روزافزون مصرف و مقاومت نسبت به عوامل آنتی باکتریال خطر جدی سلامت جامعه را تهدید می کند. روش pcr چندگانه ای یک روش ساده، حساس، کم هزینه، نسبتاً سریع و بسیار اختصاصی است که توانایی شناسایی چندین ژن را نیز به طور همزمان دارد. واژه های کلیدی: استافیلوکوکوس اورئوس، آنتی بیوگرام، ژن مقاوم به متی سیلین، ‍ لوکوسیدین پنتون والنتین، واکش زنجیره ای پلی مراز چندگانه ای